Al sinds 2015 leef ik een blij en gezond leven met ADD, zonder medicatie. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat de ADD weg is. Nog steeds zijn er momenten – of zelfs hele dagen – waarop de ADD op zijn best is. Zo ook vandaag.
Ineens besef ik weer wat voor enorme sprongen ik gemaakt heb de afgelopen jaren. Zoals ik me nu voel, voelde ik me bijna dagelijks. Nu voel ik me misschien eens in de twee maanden zo.
Dit is wat er gebeurde vandaag…
ADD problemen; verkeerd opstaan
Het begon al vanmorgen vroeg. Ik was vroeg naar bed gegaan en om 5.30 uur werd ik uit mezelf wakker. Het was koud en donker buiten en ik besloot nog even te blijven liggen. Helaas viel ik weer in slaap. Om 8.00 uur werd ik wakker, en besloot ik mijn telefoon te pakken. Ik keek op WhatsApp, Facebook, Instagram en Twitter. Oh ja, en natuurlijk moest ik even mijn mail checken. Het resultaat: te lang geslapen, teveel schermtijd dus: sjaggie en moe.
Een dag zonder doel is een ramp voor de ADD
Het is vandaag zaterdag. Behalve een kleine opdracht voor een klant – waar ik maximaal een uur mee bezig ben – heb ik niet echt een doel vandaag. Vanavond ga ik naar een concert, dus ik wilde het verder rustig aan doen. Wel even lekker mijn bed wassen en een beetje schoonmaken.
Omdat ik weinig doelen heb vandaag, begon ik de dag hangerig. Bij het ontbijt had ik de televisie aan. De zon scheen naar binnen, en ineens schaamde ik me dat ik overdag, terwijl de zon schijnt, naar de tv zit te kijken.
Herrie & ADD
Bij mijn buren waren ze vanmorgen een nieuwe dakgoot aan het plaatsen. Dit ging samen met veel boren, timmeren, muziek op de achtergrond en gepraat. Het kwam dwars door mijn oordoppen heen. Het resultaat: compleet overprikkeld (terwijl ik dit aan het typen ben vraag ik me af waarom ik mijn noise cancelling koptelefoon niet heb opgezet. Gevalletje ADD & alzheimer denk ik).
Zaterdag & ADD = te druk.
Het heeft geregend vanmorgen, maar nu schijnt de zon. Desondanks zit ik binnen. Ik zou heel graag naar buiten willen, maar ik weet hoe druk het overal is op zaterdag. Zelfs bossen en stranden zijn overladen met mensen.
De zon schijnt en ik zit binnen
Daarom blijf ik maar binnen, ik ben al overprikkeld door de rumoerige ochtend. Niet zo fijn, want het is juist zo lekker om buiten te zijn, zeker in de winter. Als het kan moet je het ervan nemen.
Op dit soort momenten mis ik het leven in Portugal, waar het overal een stuk rustiger is. Behalve in juli en augustus, maar zelfs dan vind je verlaten stranden, als je goed zoekt.
Rommel & ADD.. wat een ramp
Mijn huis is meestal opgeruimd, want ik word heel erg sjaggie en onrustig van troep. Vandaag is dit anders. Ik weet niet hoe ik het voor elkaar heb gekregen, maar overal ligt wat. De vuilniszak staat sinds gisterenavond bij de deur, in de keuken staat vuile vaat, mijn yogamat ligt nog op de grond (van gisteren) en er ligt overal kleding, want ik weet niet wat ik aan moet trekken vanvaond.
Rommel & ADD is geen goede combi. Wat word ik hier toch sjaggie van!
Een outfit bedenken is voor mijn ADD hoofd een ramp. Is het warm, koud, gaat het regenen? Wil ik hakken aan, of juist niet (ik draag bijna geen hakken, maar bij een concert kan het fijn zijn, want ik ben niet zo groot en met hakken zie ik meer)? Welke broek of welk rokje past bij dat truitje? Maar welke jas moet ik dan aan?
Ik heb een haat-liefde verhouding met kleding, dus op dagen als deze ligt regelmatig mijn hele slaapkamer, gang en badkamer vol met halve outfits.
Niet iets waar ik blij van word…
ADD tips uit deze situatie
Note to self…. CALM DOWN!
Dit is niet de eerste keer dat ik me zo voel. De volgende tips geef ik aan mezelf, en wie weet heb jij er ook iets aan:
- Ga gewoon uit bed als je vroeg wakker bent. Vroege ochtenden zijn heerlijk (lekker rustig;))
- Zorg ALTIJD dat je een doel hebt op een dag. Gun jezelf rust, maar wees er dan duidelijk in wat die rust inhoudt en wat je op de rest van de dag gaat doen.
- Kijk niet op je telefoon voordat je ‘op gang' bent
- Zet je noise cancelling koptelefoon op als de buren herrie maken (of als de koelkast zoemt)
- Mediteer
- Ga hardlopen, yoga-en of wandelen als je je zo voelt, OOK als het druk is buiten.
- Zorg dat je huishouden niet verslonst. Is dit wel gebeurd? Geen paniek, zet een muziekje op en ruim het stap voor stap op
- Maak je niet zo druk om je kleding. Lees het boek ‘The subtle art of not giving a f*ck‘ nog een keer
- Ruim op
- Ruim op
- Ruim op
- en calm down… 😉
BEDANKT VOOR JOUW STEUN! 🙂
Wandering Minds heeft een samenwerking met verschillende affiliate partners. Wanneer je een product koopt via een link in dit artikel, ontvangen wij een commissie en daarmee steun je Wandering Minds: super bedankt daarvoor! Dit maakt het mogelijk voor ons om aan onze missie te blijven werken: content te creëren die jou helpt om grip te krijgen op jouw unieke brein. Natuurlijk promoten wij alleen producten waar we achter staan en betaal jij niets extra’s. Regelmatig mogen wij korting geven: houd de website en socials in de gaten, word lid van onze community of schrijf je in voor de nieuwsbrief. Je krijgt nu via Wandering Minds 15% korting op alle supplementen van Natuurlijk Presteren!
Wat een herkenning… Vooral toen in jaren terug nog geen partner had en ik alleen zat in m’n appartement. Op weekendagen inactief tijdens en na m’n ontbijt in de tv zitten en bezig zijn met m’n smartphone. De tijd vergeten en compleet in de stress en paniek schieten wanneer ik nog dingen moet doen(huishouden, afspraak met familie etc). Gevolg jezelf de tandjes haasten en te laat komen. Maar wel energie ervan krijgen, iets wat je eerder de dag niet had door het inactief zijn… Tja. En als de dingen dan ook nog niet lopen zoals je wil een woedeaanval krijgen 🙁
Het nu weten, herkennen en erkennen helpt. Je ervan bewust zijn en dmv bv voeding rustiger te zijn. Maar zoals je zegt die bananenschil blijft af en toe terugkomen. 🙂
Haha, wat leuk beschreven, die banenschil.
Fijn dat jij ook die (h)erkenning nu hebt, dat scheelt veel he?
Hoe is het voor jouw partner, om samen te leven met iemand die ADD heeft?