Heb jij de diagnose ADHD op latere leeftijd gekregen? Of vraag je je misschien af of je ADHD hebt maar is dit nooit eerder bij jou vastgesteld? Dan ben je vast benieuwd of ADHD op latere leeftijd kan ontstaan. Meestal wordt deze diagnose aan kinderen gegeven (denk je misschien). Maar ook volwassenen krijgen regelmatig een diagnose zoals ADHD of ADD.
Als je je als volwassene ineens onoplettend, rusteloos of overweldigd voelt, betekent dit dan dat je ADHD hebt? Misschien had je als kind helemaal geen symptomen zoals concentratieproblemen en impulsiviteit. Of heb je misschien copingmechanismen ontwikkeld waardoor de symptomen niet zo zichtbaar waren?
In dit artikel lees je alles over het wel of niet krijgen van de diagnose ADHD op latere leeftijd.
Kan ADHD op latere leeftijd ontstaan?
Over het algemeen wordt er vanuit gegaan dat ADHD niet op latere leeftijd kan ontstaan. Je moet dus als kind al symptomen gehad hebben. Wanneer iemand op latere leeftijd ADHD symptomen ontwikkelt, gaat het vaak om een andere stoornis of een ander probleem, bleek uit onderzoek in The American Journal of Psychiatry. Problemen die op ADHD leken waren in dit onderzoek ontstaan als resultaat van marihuanagebruik, psychologische trauma's of depressiviteit.
ADHD op latere leeftijd ontwikkelen
Sommige mensen denken dat zij ADHD op latere leeftijd ontwikkeld hebben. Zij voelen zich bijvoorbeeld ineens erg ongefocust, hyperactief of onrustig en denken dat dit ADHD symptomen zijn. Maar zoals bovenstaand onderzoek uitwees – en dit is ook de huidige algemene opvatting over ADHD – kan je ADHD niet op latere leeftijd ontwikkelen. Als je nu ADHD hebt, heb je hier als kind ook al last van gehad.
Op latere leeftijd ontdekken dat je ADHD hebt
Het kan natuurlijk wel voorkomen dat je op latere leeftijd ontdekt dat je eigenlijk altijd al ADHD klachten had. Dit overkwam mij ook, toen ik een burn-out had. Ik was altijd al dromerig, snel afgeleid en makkelijk overprikkeld. Maar niemand bedacht toen ik jong was dat dit wel eens te maken zou kunnen hebben met een ‘stoornis' zoals ADD. Pas toen ik 28 was en burn-out raakte, vielen de puzzelstukjes op zijn plek.
Misschien is dit bij jou ook zo gegaan.
Als kind werd je vroeger misschien als druk of dromerig bestempeld. Maar met de huidige kennis en diagnostiek val je misschien ineens binnen de diagnose ADHD. Tegen mij werd wel heel duidelijk gezegd dat ik de diagnose alleen gekregen had omdat de symptomen als kind ook al aanwezig waren (bleek uit een interview met mijn moeder).
Copingmechanismen ‘verstoppen' de ADHD
Op latere leeftijd kan de ADHD ineens tevoorschijn komen. Maar hoe kan het dat de ADHD zo lang onzichtbaar was?
Omdat er jarenlang copingmechanismen zijn toegepast om de ADHD te maskeren, was het misschien niet zo duidelijk dat er sprake was van hyperactiviteit, aandachtstekort en/of impulsiviteit. Deze strategieën kunnen wanneer je volwassen wordt ineens niet meer werken, waardoor je tegen problemen aanloopt en de ADHD ineens zichtbaar wordt.
Oorzaak ADHD bij volwassenen
ADHD is dus een aandoening waar je mee geboren wordt (is de huidige opvatting). Maar hoe ontstaat ADHD dan?
De exacte oorzaak van ADHD is onbekend, maar veel medische onderzoeken spreken van een sterk genetisch component. Deze onderzoeken wijzen op een ontwikkelingsstoornis van de uitvoerende functie van de hersenen als sleutelcomponent. ADHD is bij ongeveer 70% van de gevallen erfelijk volgens de Hersenstichting. De biologische oorzaak ligt waarschijnlijk bij problemen bij de signalen tussen hersencellen door neurotransmitters. De neurotransmitters dopamine en noradrenaline komen in mindere mate voor in het voorste gedeelte van de hersenen bij kinderen en volwassenen met ADHD.
Omgevingsfactoren kunnen symptomen van ADHD verergeren of verbeteren. Tegenwoordig wordt ook steeds vaker gesuggereerd dat leefstijl en voeding invloed kunnen hebben op (de mate van) ADHD (symptomen).
